شما نیز مانند بیشتر افراد روزانه حدود صد بار تصمیم‌گیری می‌کنید. بعضی از آن‌ها تصمیماتی ساده‌اند (مانند این‌که برای صبحانه چه بخورید) درحالی‌که بعضی از آن‌ها مشکل‌ترند (مانند چگونگی تخصیص زمان کار). بسیاری از مدیران زیرک واقعاً جنبه حل مسئله کار را دوست دارند، درحالی‌که بسیاری دیگر به‌طور متداول حل مسئله را جزء بخش‌های مشکل و چالش‌برانگیز کار می‌دانند. تصمیم‌گیری درمورد راهکارها مخصوصاً وقتی سایر افراد و موضوعات اخلاقی مد نظر قرار می‌گیرند، چیزی است که باعث بی‌خوابی مدیران در شب می‌شود! متأسفانه در سازمان‌های امروزی نمونه‌هایی از حل ضعیف مسئله‌ها و تصمیم‌گیری‌های غیراخلاقی، بسیار رایج شده‌است.

برخی بر این باورند که حاکمیت شرکتی برای نخستین بار با هدف تفکیک سهامداری از مدیریت شکل گرفته است. اما رفته رفته این موضوع در میان بنگاه‌ها شکل دیگری به خود گرفته و اکنون می‌توان گفت که حاکمیت شرکتی از یک فرایند متعارف به عنوان یک ضرورت در مدیریت استراتژیک کسب‌وکار در سال‌های اخیر تبدیل شده است. حاکمیت شرکتی در حقیقت فرایند سیستماتیک مستمر، تدریجی و عادی بهبود، هدایت و یادگیری شرکت است که به عملکرد پایدار شرکت و تعالی اخلاقی آن منجر می‌شود.

حاکمیت شرکتی مرکب از ارکان متعددی است که با بهره گیری از فرایندها، قواعد، خط‌مشی‌ها و قوانین، زمینه را برای تعامل هر چه بهتر این ارکان جهت دستیابی به اهداف شرکت و اداره آن فراهم می‌کند. این مفهوم به دلیل ظرفیت تأثیرگذاری بالای خود، از جمله موضوعات مهمی است که می‌توان عمده مباحث و مبانی مدیریت شرکت را در آن مطرح کرد.

بعد از اینکه راهبردهای هلدینگ تدوین شد نوبت به اجرای راهبردها می‌رسد. اجرای راهبردهای جدید بنگاه مادر همواره مستلزم ایجاد تغییرات در هلدینگ و تغییر در رویکرد مادری است. هدف از این تغییرات در هلدینگ هم ارتقاء توانایی ارزش‌آفرینی سازمان مادر است. تجربه نشان داده که مدیران بنگاه مادر، غالباً دشواری ایجاد تغییرات در رویکرد مادری را دست کم می‌گیرند.

شرکت هلدینگ یک مجموعه چند کسب‌وکاره است که همواره مجموعه‌ای از کسب‌وکارها را در سبد خود دارد. بر همین اساس مدیران ارشد بر اساس راهبردهای هدایتی هلدینگ مدام باید پورتفوی کسب‌وکار خود را مورد بازبینی قرار دهند تا کسب‌وکارهای کاهنده ارزش را از سبد خود خارج و کسب‌وکارهای ارزش زا را توسعه دهند.