در مقاله «چرا مدیران زیرک تصمیمات بدی می‌گیرند؟» نشان دادیم که مدیران تنها از طریق شهود نمی‌توانند به نتایج صحیح و مناسبی دست یابند و قضاوت مدیران درست نخواهد بود. استنتاج هم به دلیل محدودیت‌های موجود بر سر راهش، مدیران را  برای رسیدن به نتایج صحیح آن طور که باید یاری نخواهد کرد. در این […]

شما نیز مانند بیشتر افراد روزانه حدود صد بار تصمیم‌گیری می‌کنید. بعضی از آن‌ها تصمیماتی ساده‌اند (مانند این‌که برای صبحانه چه بخورید) درحالی‌که بعضی از آن‌ها مشکل‌ترند (مانند چگونگی تخصیص زمان کار). بسیاری از مدیران زیرک واقعاً جنبه حل مسئله کار را دوست دارند، درحالی‌که بسیاری دیگر به‌طور متداول حل مسئله را جزء بخش‌های مشکل و چالش‌برانگیز کار می‌دانند. تصمیم‌گیری درمورد راهکارها مخصوصاً وقتی سایر افراد و موضوعات اخلاقی مد نظر قرار می‌گیرند، چیزی است که باعث بی‌خوابی مدیران در شب می‌شود! متأسفانه در سازمان‌های امروزی نمونه‌هایی از حل ضعیف مسئله‌ها و تصمیم‌گیری‌های غیراخلاقی، بسیار رایج شده‌است.

برخی بر این باورند که حاکمیت شرکتی برای نخستین بار با هدف تفکیک سهامداری از مدیریت شکل گرفته است. اما رفته رفته این موضوع در میان بنگاه‌ها شکل دیگری به خود گرفته و اکنون می‌توان گفت که حاکمیت شرکتی از یک فرایند متعارف به عنوان یک ضرورت در مدیریت استراتژیک کسب‌وکار در سال‌های اخیر تبدیل شده است. حاکمیت شرکتی در حقیقت فرایند سیستماتیک مستمر، تدریجی و عادی بهبود، هدایت و یادگیری شرکت است که به عملکرد پایدار شرکت و تعالی اخلاقی آن منجر می‌شود.

حاکمیت شرکتی مرکب از ارکان متعددی است که با بهره گیری از فرایندها، قواعد، خط‌مشی‌ها و قوانین، زمینه را برای تعامل هر چه بهتر این ارکان جهت دستیابی به اهداف شرکت و اداره آن فراهم می‌کند. این مفهوم به دلیل ظرفیت تأثیرگذاری بالای خود، از جمله موضوعات مهمی است که می‌توان عمده مباحث و مبانی مدیریت شرکت را در آن مطرح کرد.

بعد از اینکه راهبردهای هلدینگ تدوین شد نوبت به اجرای راهبردها می‌رسد. اجرای راهبردهای جدید بنگاه مادر همواره مستلزم ایجاد تغییرات در هلدینگ و تغییر در رویکرد مادری است. هدف از این تغییرات در هلدینگ هم ارتقاء توانایی ارزش‌آفرینی سازمان مادر است. تجربه نشان داده که مدیران بنگاه مادر، غالباً دشواری ایجاد تغییرات در رویکرد مادری را دست کم می‌گیرند.